Dondurmanın Tarihçesi

Dondurmanın geçmişi Orta Asya’ya kadar uzansa da insanlık tarihindeki geçmişi karlara dayanır. Yeni yağmış yumuşak karları toplayıp üzerine şeker, pekmez ve bal dökerek yemek Anadolu kültüründe de vardır. Sütün karda dondurulmuş şeklini ilk kez bulan ve bunu bir süre sonra pirinç ile karıştırıp defne yaprağı ile tatlandıran kuşkusuz Çinlilerdir. Gezginler sayesinde Orta Asya’dan Avrupa’ya geçen dondurma özellikle İtalyanların sahip çıkması ve çeşitli meyvelerle karıştırarak renk ve tat kavramlarını deneme yanılma yoluyla bulmalarıyla değişik görünümlere ve kıvamlara bürünmüştür.
Dondurmanın fındık, fıstık, kuruyemişler ile süslenmesi, çeşitli jellere ve çikolataya bulanması da İtalyan’ların buluşları arasındadır. Dondurmayı Avrupa’dan İngiltere’ye taşıyan ve tatlı tarifleri içine alan Lady Anne Franshawe 1660 yılında el yazısı ile kaleme aldığı kitabında portakal çiçeği ve amber ile tatlandırmanın güzelliğinden söz etmiştir. Hatta ufalanmış kurabiyeler katılarak lezzetlendirilen dondurmaların kahve ve çayla yapılanlarını da notlarına eklemiştir.
Vanilyanın dondurmaya katılması çok sonraları gerçekleşmiştir.1760’lardan sonra vanilya yavaş yavaş dondurmaların içinde yerini almaya başlamıştır. Çeşitli meyveler, kuruyemişler, çikolatalar, kurabiyeler ve tatlandırıcılarla şekillendirilen bu lezzet kısa zamanda Amerika’ya kadar ulaştı.
İlk dondurma külahı çizimine 1807’de Fransa’daki bir dükkanın duvarına rastlıyoruz.
Teknolojinin gelişmesiyle birlikte 1843 yılında Philadelphia’dailk dondurma makinası yapıldı. Kremsi ve pürüzsüz bir kıvam elde edildi. Uzun süre soğuk kalması ve buzlar içinde saklanması son derece zordu. Dondurmanın üretimi kolay ancak pazarlanması ve başka ülkelere gönderilmesi pahalıydı. Bu da ister istemez dondurmaya hali vakti yerinde insanların ulaşmasını sağlıyordu. 1926 yılında elektrikli soğutucuların bulunmasıyla hem üretim hem de dondurma ticareti arttı.